Dag 19

Het wordt steeds moeilijker om vroeg op te staan, terwijl we hier toch meer uren slapen als thuis. Het croissantje en de donut van de chinees waren lekker als ontbijt, kopje thee erbij en we kunnen weer op pad.

Het eerste stuk gaat over de Freeway, dus saai. Aangekomen in Monterey wordt het al leuker, daar op de Fishermans Warf een kopje koffie gedronken en toen op zoek naar de 17 mile drive. Dit is een 17 miles lange laan langs de zee om een golf veld heen. Aan het begin hiervan zijn nog wat luxe woonwijken met fantastisch mooie huizen, de meesten zijn van hout, vanwege de vele aardbevingen hier. Ze zijn geschilderd in zeer uiteenlopende kleuren, zodat het een heel vrolijk gezicht is om langs deze straten te rijden. Midden in een woonwijk kwamen we weer een Deer (een hert) tegen die overstak naar zijn vriendjes die aan de overkant in een tuin stonden te grazen. Verderop langs de weg kwamen we een hele stam eekhoorns tegen en keken we uit op een rots waar een kudde zeeleeuwen en zeehonden lagen te zonnen, samen met een meute pelikanen. Na de 17 mile drive kwamen we uit op de beroemde Highway 1, de eerste verbindingsweg tussen noord en zuid. Stel je er niet te veel van voor, het is grotendeels een tweebaansweg die langs de kust kronkelt evenredig aan het achterliggende gebergte, dus soms op zeespiegelniveau maar even later weer enkele honderden meters hoogte. Onbegrijpelijk dat we zoveel bikers tegen komen die deze Highway One als de ultieme uitdaging zien. De weg voert een paar honderd miles langs de kust. Dit keer was het Cathy’s beurt om de weg met pins en dips te rijden, dat gaat wel wat langzamer dan bij Peter maar we hadden de hele dag de tijd. Onderweg natuurlijk weer de nodige Vista Points met uitzicht op zee en tot onze verrassing vonden we ook een kudde zeeolifanten op het strand. Ze rusten uit op het strand en komen daar zonnen. Tijdens hun zonnebad gooien ze zand over hun lijf. Een koddig gezicht al die dikke logge lijven, één van hen had zelfs een heel tevreden glimlach.

Hierna waren we nog maar 25 miles verwijderd van Morro Bay, onze overnachtingplaats. Een middelgrote plaats met als grote blikvanger een imposante rots “voor de deur”. Ook hier is het toerisme weer een grote bron van inkomsten gelet op de vele hotels, restaurants en de mega jachthaven. ‘s Avonds gegeten in BBQ restaurant waar het vlees op hout BBQ wordt klaargemaakt en geserveerd in een mandje met daarbij plastic bestek.

Op de kamer de omgekeerde airco aangedaan en heerlijk verwarmd een koel biertje en glaasje wijn genomen.