Dag 5

We raken steeds meer aan de tijd gewend. Vanochtend maar een kwartiertje voor de wekker wakker geworden. Na het gebruikelijke ontbijt al vroeg op weg gegaan naar de Dessert View voor de laatste uitzichten op de Grand Canyon, deze keer langs de East Rim. Toch weer een andere look, zeker vanaf de Historische Watchtower. Daarna 3 uur rijden naar Kayenta. Bijna de hele weg door het reservaat van de Navajo Indianen gereden, wat een onherbergzaam land is dat. Grote dorre vlaktes afgewisseld met wat heuvels en een snelweg die er recht doorheen loopt. Hier en daar een paar caravans bij elkaar met Indianen en dat is dan een dorpje. Wel staat bij ieder caravan minimaal 2 pick-up trucks en een aantal paarden of koeien. Best nog wel een beetje armoedig.

Bij het hotel aangekomen eerst de koffers naar de kamer gebracht en daarna voor een snelle lunch naar de Burgerking. Het was vandaag weer behoorlijk warm, naar schatting rond de dertig graden. Nog 40 km te rijden en dan komen we in Monument Valley, een gebied in eigendom van de Navajo’s. De rotsen die we hier zien heten ‘buttes’ dat zijn tafelbergen die zijn blijven staan nadat al het zand eromheen was verdwenen door wind- en water erosie. Het zijn grote rechtopstaande rotsen van 300 meter hoog en weer knalrood. De meesten hebben een naam gekregen zoals ‘Elephant butte’ en ‘Camel butte’ ‘Three Sisters’ of ‘The Hub’ . We waren van plan om een excursie te boeken met een Indiaan met jeep, maar we spraken in het visitors center een Nederlander die het met eigen auto had gereden, wat prima te doen was en het scheelde ook nog eens 120 dollar. “Zuinig” als we zijn gingen we dus met onze Kia over de niet verharde hobbelweg van 17 miles om de hele excursie van meer dan 2 uur dan maar zelf te rijden. Achteraf geen slechte keuze, in vergelijk met de open GMC trucks met stoeltjes in de laadbak van de Navajo’s, want wij konden de raampjes dichthouden voor het stof en hadden het gemak van de airco en cold water aan boord. Onze auto was aan het einde van de tour wel van kleur veranderd door al dat rode stof. Een schitterde tocht en weer veel foto’s gemaakt.

Terug naar het hotel in Kayenta en weer een vermoeiende dag achter de rug. ’s Avonds in het hotel gegeten, waarbij we werden bediend door Navajo-indianen. We hebben fajito’s gegeten, een soort wraps met beef, wokgroente en cheddarkaas. Was even wennen, maar wel lekker en een echt inlands gerecht. Tijdens het eten speelde een Navajo op een soort inheemse blokfluit, best een apart sfeertje. Daarna op de luxe hotelkamer nog een biertje / wijntje genuttigd, de email gecheckt en toch maar weer bijtijds naar bed, het was een heel vermoeiende dag !!!!!!!!!!!!!!