Dag 8

Vanochtend maar eens uitgeslapen, we worden toch niet meer wakker voor de wekker. Als ontbijt de broodjes genuttigd die we gisteravond in de supermarkt hebben gekocht. Om 11.00 uur dan toch op weg naar Zion Valley. Daar moesten we parkeren bij het ‘Visitors Center’ en met de shuttle verder want er mogen van mei tot oktober geen auto’s het park in. Het is weer wat anders om een Canyon nu eens van beneden te bekijken. Er zijn daar een heleboel mooie trails (excursies), maar de meesten zijn best moeilijk. Er zijn veel hoogte verschillen, de meeste trails gaan naar boven de rotsen op. Er liepen daar allemaal doorgewinterde bergwandelaars met bergschoenen en stokken, niets voor ons dus. Wij zijn meer “boulevard” wandelaars. Er was ook een makkelijke trail langs de Virgin River naar de nauwe doorgang tussen de rotswanden waar de Virgin River zijn oorsprong heeft. Het was een licht glooiend, geplaveid pad van 1,5 km. Aan het einde van het pad kon je verder in de rivier bedding lopen naar de oorsprong, maar dit was op eigen risico. Het kan namelijk gebeuren dat de rivier binnen een paar seconde heel woest wordt en heel hoog, dit kan als het ergens anders heel hard regent of onweert. Lopen in de rivier betekent ook lopen over grote keien en natte schoenen, wederom dus niets voor ons. Wij hebben gelopen tot het pad ophield en toen weer terug, dat was meer dan 3 km lopen in de hete zon. Langs het pad weer veel ‘wildlife’ gezien in de vorm van kleine Amerikaanse eekhoorntjes. Daarna weer de shuttle in naar de volgende trail. Helaas waren we onze lunch vergeten, die lag nog in de auto, en was er in het park niets anders te koop dan ijs en chips. Omdat de temperatuur inmiddels boven de 30ºC was gestegen kozen wij voor een ijsje. Daarna de waterflessen weer gevuld en op naar de volgende ‘makkelijke ‘ trail. Hoe zo makkelijk? Deze was wel geplaveid maar niet licht glooiend maar hel erg op en neer. Buiten adem kwamen we bij het beloofde meertje en de waterval waar je achter langs kunt lopen. Helaas heeft het daar al heel lang niet meer geregend, waardoor de waterval een klein straaltje was die je moest zoeken en het meertje niet meer dan een plasje water was. Hadden we daar nou 1 mile voor gelopen? Teleurgesteld het hele pad weer terug gelopen, komen we bijna aan het einde ineens oog in oog te staan met een ‘deer’. Vlak naast het pad stonden 4 herten te grazen. Heel veel foto’s gemaakt natuurlijk want thuis kom je dit soort wild niet tegen. Deze herten zien de mens niet als hun natuurlijke vijand en lopen gewoon om je heen. Dit maakte de teleurstelling van deze wandeling toch nog goed.

Toen we weer in de shuttle zaten die ons naar de auto terug bracht konden we goed voelen dat we meer dan 5 miles op en neer hadden gelopen met dit warme weer.

Ons hotel lag niet naast het park maar nog een uurtje verder op de route. Daar aangekomen was er geen restaurant in de buurt en konden we alleen kiezen uit een aantal fastfood ketens of een family- dining restaurant. Dit was een amerikaans TL-verlicht restaurant met een grote salade-bar en een iets grotere keuze als een fastfood. We kozen voor een New York steak en tot onze verbazing smaakte deze bijzonder goed. Helaas in dit nog steeds een mormonen streek en wordt er geen wijn bij het eten geschonken alleen maar grote cokes. Ook in de supermarkt wordt geen wijn verkocht, hiervoor moeten we of een half uur naar het volgende dorp naar de liquid store of een uurtje terug naar het dorp bij de ingang van Zion Valley. Dat wordt dus weer een avondje non-alcoholic. Vannacht slapen we in een Comfort Inn en morgen gaan we op weg naar Las Vegas. We hebben nu voorlopig wel natuur genoeg gezien en snakken naar een beetje entertainment met gewoon een glaasje wijn.